بهترین مربی های تاریخ جام جهانی

ماریو زاگالو
برزیل (قهرمان جام جهانی به عنوان بازیکن در سال‌های ۱۹۵۸ و ۱۹۶۲ و مربی در سال ۱۹۷۰)

«گرگ» زاگالو، اسطوره فراموش‌نشدنی فوتبال برزیل، اولین مردی بود که هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربی، جام جهانی را فتح کرد؛ افتخاری که نام او را برای همیشه در تاریخ فوتبال جهان ثبت کرد.

او در قامت بازیکن با تیم «کانارینه» در جام‌های جهانی سوئد ۱۹۵۸ و شیلی ۱۹۶۲، همراه با هم‌تیمی‌های بزرگی چون پله و گارینچا، جام ریمِت را بالای سر برد.

بهترین مربی تیم ملی برزیل

زاگالو به عنوان یک وینگر چپ خلاق و پرتلاش، نقشی کلیدی در آن دو قهرمانی داشت و به عنوان یکی از مهره‌های تاکتیکی مهم، هم در دفاع و هم در حمله تأثیرگذار بود.

پس از پایان دوران بازیگری، سرنوشت بار دیگر او را به بزرگ‌ترین صحنه فوتبال جهان بازگرداند. در سال ۱۹۷۰، پس از استعفای ژوآو سالدانیا، زاگالو به عنوان مدیر فنی تیم ملی برزیل منصوب شد.

آن تیم که بعدها به «کامل‌ترین تیم تاریخ» معروف شد، در جام جهانی مکزیک ۱۹۷۰ نمایشی خیره‌کننده ارائه داد؛ ۶ پیروزی از ۶ بازی، ثبت ۱۹ گل و فوتبالی که ترکیبی از هنر، خلاقیت و کار تیمی بود.

در آن تورنمنت، ستارگانی همچون پله، جارزینیو، توستائو و کارلوس آلبرتو در اوج درخشش بودند و زاگالو با مدیریت آرام و تاکتیک‌های هوشمندانه‌اش، این مجموعه را به سومین قهرمانی برزیل رساند.

بهترین مربی تاریخ تیم ملی برزیل

چهار سال بعد، در جام جهانی ۱۹۷۴ آلمان غربی، زاگالو همچنان هدایت برزیل را بر عهده داشت. هرچند تیمش همچنان قدرتمند بود، اما نتوانست به مدال برسد و در نهایت در جایگاه چهارم قرار گرفت. با این حال، تجربه او به عنوان مربی در بالاترین سطح فوتبال جهان بیش از پیش غنی شد.

دو دهه بعد، زاگالو به تیم ملی بازگشت؛ این بار به عنوان دستیار کارلوس آلبرتو پارریرا در جام جهانی ۱۹۹۴ ایالات متحده. او دوباره طعم قهرمانی را چشید و برزیل به چهارمین ستاره روی پیراهنش دست یافت.

در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه، زاگالو بار دیگر به عنوان سرمربی روی نیمکت نشست و تیمش را تا فینال رساند. با وجود شکست ۳-۰ برابر فرانسه میزبان، حضور در این مرحله بار دیگر جایگاه او را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین چهره‌های تاریخ جام جهانی تثبیت کرد.

کارنامه زاگالو ترکیبی از نبوغ فوتبالی، تجربه بی‌نظیر و توانایی هدایت نسل‌های مختلف بازیکنان بود؛ مردی که در قامت بازیکن، مربی و حتی دستیار، همیشه در قلب داستان‌های بزرگ فوتبال حضور داشت.

مربی تیم ملی آلمان

فرانز بکنباور
آلمان (قهرمان جام جهانی به عنوان بازیکن در سال ۱۹۷۴ و مدیر فنی در سال ۱۹۹۰)

فرانز بکنباور، ملقب به «کایزر»، یکی از معدود چهره‌های تاریخ فوتبال است که هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربی، جام جهانی را فتح کرده است.

در جام جهانی ۱۹۷۴، که آلمان غربی میزبان رقابت‌ها بود، بکنباور به عنوان رهبر بی‌چون‌وچرای تیم، نقشی کلیدی در مسیر قهرمانی ایفا کرد. او نه تنها در خط دفاعی استحکام ایجاد می‌کرد، بلکه با بازی‌سازی و پیشروی‌های هوشمندانه‌اش، حملات تیم را سازمان می‌داد.

بهترین مربی تیم ملی آلمان

نقطه اوج این تورنمنت، دیدار فینال برابر تیم مشهور «مکانیک اورنج» هلند به رهبری یوهان کرویف بود. در آن مسابقه، آلمان با وجود دریافت یک گل زودهنگام از روی نقطه پنالتی، با بازگشتی تماشایی، ۲-۱ پیروز شد و جام را در خانه بالای سر برد.

پس از پایان دوران باشکوه بازیگری، بکنباور مسیر مربیگری را در پیش گرفت و بار دیگر در قامت رهبر، تیم ملی آلمان را به اوج رساند. او در جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک هدایت «مانشافت» را بر عهده داشت و تیمش را تا فینال رساند.

بهترین مربی های تیم ملی آلمان

در آن دیدار پرهیجان، آلمان در برابر آرژانتین دیه‌گو مارادونا قرار گرفت و با نتیجه ۳-۲ شکست خورد؛ دیداری که با بازگشت دیرهنگام آلمان و کاهش اختلاف از ۲-۰ به ۲-۲ همراه بود، اما در نهایت گل دیرهنگام خورخه بورچاگا جام را به دست آرژانتین سپرد.

چهار سال بعد، بکنباور دوباره با تیم ملی آلمان به فینال جام جهانی رسید؛ این بار در ایتالیا ۱۹۹۰ و باز هم مقابل همان رقیب سرسخت، آرژانتین.

بکنباور تیم ملی آلمان

اما این بار ورق برگشت. در یک دیدار فشرده و تاکتیکی، گل پنالتی آندریاس بره‌مه در دقایق پایانی، پیروزی ۱-۰ را برای آلمان رقم زد و بکنباور را به دومین فرد تاریخ تبدیل کرد که هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربی، جام جهانی را فتح کرده است.

میراث بکنباور نه تنها در افتخاراتش، بلکه در انقلابی است که در نقش لیبرو ایجاد کرد؛ مدافعی که می‌توانست بازی را از عقب زمین بسازد و به شکلی بی‌سابقه، دفاع و حمله را به هم پیوند دهد. او برای آلمان نمادی از رهبری، نظم و اعتمادبه‌نفس بود و تا همیشه به عنوان «کایزر» در تاریخ فوتبال جهان باقی خواهد ماند.

مربی های تیم ملی برزیل

کارلوس آنتونیو پارریرا
برزیل (قهرمان جام جهانی در سال ۱۹۹۴)

کارلوس آنتونیو پارریرا، یکی از باتجربه‌ترین مربیان تاریخ فوتبال، نه تنها به خاطر سبک آرام و منظمش، بلکه به دلیل رکورد شگفت‌انگیز حضور در شش دوره جام جهانی شهرت دارد.

او به همراه بورا میلوتینویچ، رکورد مربیگری پنج تیم ملی مختلف در این رقابت‌ها را به اشتراک می‌گذارد، اما بر خلاف همتای صرب خود، تنها با یک تیم، یعنی برزیل، توانست طعم شیرین قهرمانی را بچشد.

مربی های تیم رزیل

مسیر پارریرا در جام جهانی از سال ۱۹۸۲ آغاز شد، جایی که او هدایت تیم ملی کویت را بر عهده گرفت. با وجود آنکه این تیم نتوانست از گروهش صعود کند، کسب یک تساوی تاریخی مقابل چکسلواکی برای کشوری که اولین حضورش را تجربه می‌کرد، یک موفقیت محسوب می‌شد.

هشت سال بعد، در جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا، پارریرا روی نیمکت عربستان سعودی نشست. هرچند سه شکست پیاپی نتیجه کار تیمش بود، اما او به تجربه‌ای بین‌المللی و شناخت بهتر فوتبال آسیا دست یافت.

اوج دوران مربیگری او بی‌تردید در سال ۱۹۹۴ رقم خورد؛ زمانی که پس از بازگشت به خانه و هدایت تیم «کانارینه»، برزیل را به چهارمین عنوان قهرمانی جهان رساند.

در آن تورنمنت که در آمریکا برگزار شد، تیم او با تکیه بر خط دفاعی مستحکم، زوج خط حمله خطرناک روماریو و ببتو، و نظم تاکتیکی مثال‌زدنی، به فینال رسید.

بهترین مربی های تیم برزیل

دیدار پایانی مقابل ایتالیا پس از ۱۲۰ دقیقه بدون گل، به ضربات پنالتی کشیده شد و با درخشش کلودیو تافارل و گل طلایی برزیل، جام به ریو دو ژانیرو رفت.

پارریرا بار دیگر در جام جهانی ۱۹۹۸ به خاورمیانه بازگشت و عربستان سعودی را هدایت کرد، اما یک تساوی و دو شکست حاصل کار بود.

سپس در سال ۲۰۰۶، دوباره سکان هدایت برزیل را در دست گرفت؛ تیمی پرستاره با حضور رونالدو، رونالدینیو و کاکا. با این حال، برخلاف انتظارها، در مرحله یک‌چهارم نهایی با شکست مقابل فرانسه و زین‌الدین زیدان از رقابت‌ها کنار رفت.

مربی های تیم ملی برزیل

آخرین تجربه او در جام جهانی در سال ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی بود. پارریرا تلاش کرد با تلفیق بازیکنان جوان و باتجربه، میزبان را به مرحله حذفی برساند.

با وجود کسب نتایجی مانند پیروزی مقابل فرانسه، آفریقای جنوبی به دلیل تفاضل گل کمتر از گروه خود صعود نکرد، اما همچنان به عنوان نخستین میزبان تاریخ که موفق شد در دور گروهی یک قهرمان سابق را شکست دهد، در خاطره‌ها باقی ماند.

کارنامه پارریرا نشان می‌دهد که او نه تنها یک استراتژیست قابل اعتماد، بلکه مربی‌ای با توانایی سازگاری با فرهنگ‌ها و سبک‌های فوتبالی متفاوت است؛ شخصیتی که نامش برای همیشه با جام طلایی سال ۱۹۹۴ گره خورده است.

کارلوس بیلاردو تیم آرژانتین

کارلوس سالوادور بیلاردو
آرژانتین (قهرمان جام جهانی در سال ۱۹۸۶)

کارلوس سالوادور بیلاردو، پزشک سابق و مربی کاریزماتیک آرژانتینی، نامش برای همیشه با یکی از به‌یادماندنی‌ترین قهرمانی‌های تاریخ جام جهانی گره خورده است. او در جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک، تیمی را به میدان فرستاد که تحت رهبری الهام‌بخش کاپیتان افسانه‌ای خود، دیگو آرماندو مارادونا، به اوج شکوه رسید.

آن تورنمنت نه فقط به خاطر جام قهرمانی، بلکه به دلیل لحظات تاریخی‌اش در ذهن فوتبال‌دوستان حک شده است؛ از جمله دیدار مقابل انگلیس در مرحله یک‌چهارم نهایی، جایی که مارادونا دو گل جاودانه‌اش را به ثمر رساند: «دست خدا» و «گل قرن»، شاهکاری که حاصل دریبل‌زنی پنج بازیکن حریف و دروازه‌بان بود.

کارلوس بیلاردو و مارادونا

بیلاردو که به تاکتیک‌های منظم و سبک بازی واقع‌گرایانه‌اش شهرت داشت، تیمی ساخت که با ترکیب استحکام دفاعی و خلاقیت بی‌حد و حصر مارادونا، در مسیر قهرمانی هیچ حریفی را دست کم نگرفت. آرژانتین در فینال آن سال با نتیجه ۳-۲ آلمان غربی را شکست داد و بیلاردو در قامت یک قهرمان ملی، در آغوش میلیون‌ها آرژانتینی قرار گرفت.

اما ماجراجویی او در جام جهانی به همین‌جا ختم نشد. چهار سال بعد، در ایتالیا ۱۹۹۰، بیلاردو بار دیگر هدایت آلبی‌سلسته را بر عهده گرفت. این بار شرایط بسیار دشوارتر بود؛ تیمش با مصدومیت‌ها و کمبود مهره‌های کلیدی دست‌وپنجه نرم می‌کرد و مسیرش تا فینال پر از نبردهای طاقت‌فرسا بود.

کارلوس بیلاردو تیم ملی آرژانتین

با وجود این، آرژانتین توانست تیم‌های بزرگی همچون برزیل و ایتالیا میزبان را حذف کند و دوباره به دیدار پایانی برسد. در فینال، آلمان متحد با گل دیرهنگام آندریاس بره‌مه از روی نقطه پنالتی، انتقام شکست چهار سال قبل را گرفت و جام را از دستان بیلاردو ربود.

بیلاردو پس از این تورنمنت، هرگز به جام جهانی بازنگشت، اما میراث او در فوتبال آرژانتین باقی ماند؛ مربی‌ای که با ذهن تحلیلی و شخصیت سرسختش، تیمی ساخت که در اوج فشارهای بین‌المللی، تاریخ‌ساز شد. برای بسیاری از هواداران، بیلاردو نه تنها یک قهرمان، بلکه معمار دوران طلایی فوتبال آرژانتین است.

یوآخیم لو تیم ملی آلمان

یوآخیم لو
آلمان (قهرمان جام جهانی در سال ۲۰۱۴)

یوآخیم لو، مردی که فوتبال آلمان را پس از یک دوره سخت بازسازی و بازگشت به اوج رساند، به‌عنوان یکی از تاثیرگذارترین مربیان تاریخ این کشور شناخته می‌شود. او که از سال ۲۰۰۶ هدایت تیم ملی آلمان را بر عهده داشت، موفق شد تیمی جوان، هماهنگ و پرانرژی بسازد که توانایی رقابت با بهترین‌های جهان را داشت.

در جام جهانی ۲۰۱۰ که در آفریقای جنوبی برگزار شد، تیم تحت رهبری لوف نمایش قدرتمندی داشت و تا نیمه‌نهایی پیش رفت، جایی که در یک بازی سخت و پرتنش با نتیجه ۱-۰ مقابل اسپانیا، قهرمان آن دوره، شکست خورد.

هرچند آلمان در دیدار رده‌بندی با غلبه بر اروگوئه مدال برنز را به دست آورد، اما این نتیجه نقطه شروعی برای خلق یک نسل طلایی بود.

یوآخیم لو آلمان

چهار سال بعد، در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل، تیم لوف به اوج قدرت خود رسید. با ترکیبی از بازیکنان جوان و باتجربه، آلمان در طول تورنمنت با بازی‌های تاکتیکی و منسجم، حریفان قدرتمندی مانند پرتغال، آمریکا، فرانسه و برزیل میزبان را پشت سر گذاشت.

فینال آن سال مقابل آرژانتین، دیداری حساس و نفس‌گیر بود که تنها با یک گل ماریو گوتسه در وقت‌های اضافه به پایان رسید و جام قهرمانی را به آلمان تقدیم کرد.

یوآخیم لو جام جهانی

این موفقیت، یوآخیم لوف را به چهارمین مربی آلمانی تبدیل کرد که توانسته جام جهانی را بالای سر ببرد و نام خود را در تاریخ فوتبال آلمان ماندگار کند.

لوف با این پیروزی نه‌تنها جایگاه خود را به‌عنوان مربی برجسته تثبیت کرد، بلکه نسل جدیدی از بازیکنان را به فوتبال دنیا معرفی کرد که ادامه‌دهنده راه فوتبال آلمان در دهه‌های بعدی خواهند بود.

لوئیس فیلیپه اسکولاری برزیل

لوئیز فیلیپه اسکولاری
برزیل (قهرمان جام جهانی در سال ۲۰۰۲)

لوئیز فیلیپه اسکولاری، مربی باتجربه و پرافتخار برزیلی، سه بار در جام‌های جهانی هدایت تیم‌های ملی را بر عهده داشت و هر بار تجربه‌ای متفاوت را رقم زد.

بزرگ‌ترین موفقیت او در سال ۲۰۰۲ رقم خورد، زمانی که هدایت تیم ملی برزیل را برعهده داشت و با ترکیبی از ستارگان بزرگ فوتبال جهان، به ویژه رونالدو لوئیس نازاریو د لیما، موفق شد جام جهانی را در مسابقات مشترک کره و ژاپن فتح کند.

تیمی که اسکولاری ساخت، با بازی‌های درخشان و تاکتیکی، قدرت بی‌نظیر خود را به نمایش گذاشت و به یکی از خاطره‌انگیزترین تیم‌های تاریخ برزیل تبدیل شد.

لوئیس فیلیپه اسکولاری تیم ملی برزیل

پس از این قهرمانی، اسکولاری در جام جهانی ۲۰۰۶ سرمربی پرتغال شد و با این تیم جوان و مستعد توانست تا مرحله نیمه‌نهایی پیش برود.

آن‌ها پس از شکست مقابل فرانسه، در بازی رده‌بندی به مصاف آلمان رفتند و در نهایت چهارم شدند؛ نتیجه‌ای که گرچه مدال نیاورد اما یکی از بهترین عملکردهای پرتغال در تاریخ جام جهانی بود.

لوئیز اسکولاری جام جهانی

سال ۲۰۱۴ اما برای اسکولاری و برزیل تجربه‌ای تلخ و ناامیدکننده بود. پس از قهرمانی در جام کنفدراسیون‌ها با هدایت او، انتظارات از تیم ملی بسیار بالا رفته بود، اما در جام جهانی میزبان، تیمش با شکست فاجعه‌آمیز ۷-۱ مقابل آلمان شوک بزرگی به فوتبال جهان وارد کرد.

این شکست سنگین که یکی از تاریخی‌ترین باخت‌های فوتبال بود، نقطه تاریکی در کارنامه اسکولاری شد. پس از آن، باخت ۳-۰ مقابل هلند نیز بر فشارها افزود و باعث شد دوران حضور اسکولاری در تیم ملی برزیل در جام جهانی با تلخی به پایان برسد.

لوئیز فیلیپه اسکولاری برزیل

با وجود فراز و فرودهای متعدد، اسکولاری به عنوان یکی از مربیان برجسته و تاثیرگذار تاریخ فوتبال برزیل شناخته می‌شود که توانست لحظات بزرگی را برای فوتبال این کشور رقم بزند و نامش همواره در کنار اسطوره‌های دنیای فوتبال باقی بماند.

وینسنت دل بوسکه اسپانیا

وینسنت دل بوسکه
اسپانیا (قهرمان جام جهانی در سال ۲۰۱۰)

دل بوسکه در سال ۲۰۰۸ به عنوان سرمربی تیم ملی اسپانیا منصوب شد و در دوران حضورش، یکی از درخشان‌ترین دوره‌های تاریخ فوتبال این کشور رقم خورد. او مسئولیت هدایت نسلی از بازیکنان برجسته و طلایی را بر عهده داشت که با ترکیبی از تکنیک، تاکتیک و انسجام تیمی، فوتبال اسپانیا را وارد فصلی جدید کرد.

موفقیت‌های دل بوسکه بی‌وقفه ادامه داشت و او توانست تیم را به قهرمانی در یورو ۲۰۰۸ هدایت کند؛ سکویی که پیش‌درآمدی بر فتح بزرگ‌تر در جام جهانی ۲۰۱۰ بود.

وینسنت دل بوسکه تیم ملی اسپانیا

در جام جهانی ۲۰۱۰ که در آفریقای جنوبی برگزار شد، تیم تحت هدایت دل بوسکه نمایش بی‌نظیری ارائه داد و توانست پس از شکست دادن تیم‌هایی قدرتمند، در نهایت با پیروزی در فینال مقابل هلند، اولین جام جهانی تاریخ فوتبال اسپانیا را به دست آورد.

این موفقیت تاریخی، دل بوسکه را به یکی از بزرگ‌ترین مربیان فوتبال جهان تبدیل کرد و لقب «بیگوتون» را برایش به ارمغان آورد؛ لقبی که به دلیل شخصیت آرام، متین و مدیریت بی‌نقص تیم به او داده شد.

با وجود این موفقیت‌ها، پایان کار دل بوسکه با تیم ملی اسپانیا چندان خوشایند نبود. در جام جهانی ۲۰۱۴، تیم «شورشی سرخ» به شکلی غیرمنتظره و ناامیدکننده در مرحله گروهی حذف شد؛ شکست سنگینی که بسیاری از کارشناسان و هواداران را شوکه کرد.

وینسنت دل بوسکه جام جهانی

در ادامه، در یورو ۲۰۱۶ نیز اسپانیا نتوانست به عملکرد سابق خود برسد و تنها با زحمت به مرحله قبل از یک‌چهارم نهایی راه یافت.

با این حال، میراث دل بوسکه در فوتبال اسپانیا پایدار ماند. در طول هشت سال هدایت تیم ملی، او رکورد چشمگیری از ۸۷ پیروزی، ۱۰ تساوی و تنها ۱۷ شکست ثبت کرد و سبک بازی مالکانه و فنی اسپانیا را به عنوان الگویی برای فوتبال مدرن معرفی کرد.

دل بوسکه نه تنها قهرمان جام جهانی بود، بلکه با رویکرد انسانی و اخلاقی خود، الگویی بی‌نظیر برای مربیان نسل‌های بعد به شمار می‌رود.

سزار لوئیس منوتی

سزار لوئیس منوتی
آرژانتین (قهرمان جام جهانی در سال ۱۹۷۸)

«فلاکو» منوتی به عنوان یکی از برجسته‌ترین مربیان تاریخ فوتبال آرژانتین شناخته می‌شود که هدایت تیم ملی این کشور را در دو دوره متوالی جام جهانی برعهده داشت.

در جام جهانی ۱۹۷۸ که به میزبانی خود آرژانتین برگزار شد، منوتی توانست تیم سفید و آبی آسمانی را به قله فوتبال جهان برساند.

در فینالی نفس‌گیر، آرژانتین مقابل هلند بازی کرد و در وقت‌های اضافه با نتیجه ۳-۱ به پیروزی رسید، جایی که دو گل تعیین‌کننده توسط ماریو آبلتو کامپس به ثمر رسید و جشن قهرمانی را برای مردم کشور به ارمغان آورد.

لوئیس سزار منوتی

این موفقیت بزرگ، نام منوتی را به عنوان مربی‌ای که سبک بازی تهاجمی و جذابی را به تیم ملی آورد، ماندگار کرد. پس از آن، او در جام جهانی ۱۹۸۲ در اسپانیا نیز تیم را هدایت کرد، جایی که حضور ستاره‌ای مانند دیگو مارادونا باعث امیدواری‌های زیادی شده بود.

اما در این دوره، آرژانتین نتوانست به موفقیت سال‌های قبل برسد و در مرحله دوم حذف شد؛ نتیجه‌ای که برای مرد آرژانتینی ناامیدکننده بود.

در مجموع، «فلاکو» منوتی در ۱۲ بازی جام جهانی سرمربی آرژانتین بود و حاصل تلاش‌هایش ۷ پیروزی، یک تساوی و ۴ شکست بود.

این آمار نشان‌دهنده تلاش‌های جدی و تاثیرگذار او بر تیم ملی بود، هرچند که قهرمانی ۱۹۷۸ نقطه اوج دوران مربیگری‌اش باقی ماند.

منوتی علاوه بر دستاوردهای فنی، به عنوان مربی‌ای شناخته می‌شود که فلسفه خاص خود را در فوتبال اعمال کرد و تأثیر زیادی بر نسل‌های بعدی مربیان و بازیکنان آرژانتینی گذاشت.

⏬مقالات پیشنهادی⏬

 حواشی دوست دختر یامال

 ستاره های خارجی لیگ لیران از پلی آف تا قهرمانی در اروپا