مجله فوتبالی :تک نماینده تبریز در لیگ برتر برای جبران فصل کابوس واری که پشت سر گذاشت، دست به یک خانه تکانی اساسی زده است. برای ادامه مطلب با سایت مجله فوتبالی همراه باشید.
محافل فوتبالی آذربایجان این روزها یک بحث مشترک دارند؛ تراکتور متحول شده! این سه کلمه اگر تا میدان مسابقه هم ادامه داشته باشد، می تواند نویدبخش بازگشت سرخ پوشان به جمع مدعیان باشد؛ اتفاقی که تراکتور بعد از بازگشت به لیگ برتر، خیلی زود آن را رقم زد و همین موضوع انتظارات را از این تیم بالا برد. یک دوره با تک ستارههای بزرگ، یک دوره با سربازهای نامدار و یک دوره هم با ستارههای گرانقیمت، این روند را شاهد بودیم. این سه دوره با سه مالکیت مختلف همراه بود و اینک زنوزی در پنجمین فصل از مالکیت خود دوباره میخواهد تراکتور را شبیه سال اول حضورش کند؛ جایی که همه نگاهها به تبریز بود و ستارههایی که یکی پس از دیگری سرخ پوش میشدند.
شروع کار با پنجره باز
تراکتور یک بار قبل از خصوصی شدن و یک بار هم فصل گذشته، طعم تلخ استرس سقوط را به هواداران خود چشاند. برای جبران اتفاقات فصل گذشته که با پنجره بسته شروع و با رتبه سیزدهم به پایان رسید، سرخ پوشان تغییرات قابل توجهی در سیاستهای خود داشتند. آنها قبل از هر چیز، بدهی های خود را صاف کردند تا مشکل فصل گذشته را نداشته باشند. دومین قدم، انتخاب سریع سرمربی بود تا دوران آماده سازی و خریدها با نظارت مستقیم او انجام شود؛ چیزی که فصل قبل شاهد آن نبودیم و سرخ پوشان به کلی دوران آماده سازی پیش فصل را از دست دادند و سرمربیان هم نقش زیادی در برنامه های پیش فصل و خرید بازیکن نداشتند. این مشکل هم حل شد تا قدم سوم شروع شود؛ قدمی که جذاب ترین بخش ماجرا بود؛ مارکت تابستانی!
هزینه برای آشتی با تیتیها
محمدرضا زنوزی، مالک متمول تراکتور برای بازگرداندن این تیم به دوران اوج سابق و همچنین به دست آوردن دل هوادارانی که حسابی از او شاکی بودند، دست به جیب شد و نتیجه هم، خریدهایی بود که تراکتور را به یکی از جذابترین تیم های مارکت تابستانی تبدیل کرد. سرخ پوشان دیر وارد بازار شدند و خریدهای ابتدایی آنها چندان باب میل هواداران نبود. آن ها که حسابی از اتفاقات فصل قبل کلافه بودند، تیمی می خواستند که باز هم توان غلبه بر مدعیان و حضور در کورس قهرمانی را داشته باشد. حداقل چیزی که هواداران تراکتور برای تیم این فصل خود میخواستند، مجموعهای منظم از بازیکنان یکدست بود، نه تیمی با دو سه فوق ستاره و تعداد زیادی بازیکن متوسط رو به پایین!
خانه تکانی اساسی؛ خیلیها رفتند و بعضیها ماندند
تعداد زیادی از بازیکنانی که کارایی فنی ضعیفی داشتند، رفتنی شدند تا در باشگاه به روی چهرههای جدید باز شود. البته در این میان نفراتی هم بودند که باید میماندند و ماندند؛ محمدرضا اخباری یکی از نفراتی بود که هم از نظر فنی و هم از نظر اقبال عمومی، ماندگار شدنش به نفع تیم بود. بعد از جدایی پیمان بابایی، پرونده جدایی محمدرضا عباسزاده هم بسته شد تا این مهاجم گلزن برای سومین فصل متوالی سرخ پوش بماند. مهدی کیانی دیگر قدیمی تراکتور است که امسال هم سرخ پوش میماند. حفظ رزاق پور از دیگر اقدامات مثبت تراکتور در این فصل بود؛ او که مشتریان خوبی از فصل گذشته داشت، تصمیم به ماندن گرفت. در این میان قدیمی هایی چون سامان نریمان جهان که با توجه به بالا رفتن سن، کارایی سابق را نداشتند نیز از جمع سرخ پوشان جدا شدند.
پوست اندازی تحت نظارت قربان
وقتی به لیست خروجی ها و ورودی های تراکتور نگاه می کنیم، پی به یک موضوع مهم می بریم؛ تقریبا 50 درصد تیمِ جدید، با تیم سال قبل متفاوت است و یک پوست اندازی گسترده را شاهد هستیم که قربان بردیفِ کارکشته وظیفه سامان دادن به آن را به عهده دارد. همان گونه که اشاره شد، جز چند مورد، جدایی دیگر نفرات با توجه به جذب جایگزینهای بهتر، خیلی احساس نخواهد شد. در میان خریدهای جدید تراکتور، چهره های جوانی چون برزگر، کاخساز، کر و دانایی دیده می شود و در کنار آنها گروهی از خریدها هم، بخش جذاب ماجرا را شامل می شوند؛ جایی که سه خارجی و چند چهره شاخص لیگ برتر حضور دارند.
پک معقول از بازیکنان داخلی
با توجه به حضور اخباری، تراکتور یک معامله هوشمندانه انجام و طی آن، معاوضه پورحمیدی با آریاکیا را انجام داد؛ بر این اساس پورحمیدی در اراک ماندنی شد و در ازای او، پوریا آریاکیا که خواهان مبلغ بالایی از اراکیها بود، راهی تبریز شد. رضا اسدی از دیگر خریدهای سرشناس تراکتور در مارکت تابستانی بود که از پرسپولیس به جمع سرخ پوشان فوتبال آذربایجان ملحق شد تا دوباره در تبریز بازی کند.
محمدرضا خانزاده دیگر خرید شناخته شده تراکتور بود که قربان بردیف نظر مثبتی روی او نداشت و بعد از ترک اردوی ترکیه، رضا یزداندوست، جانشین او شد. به طور کلی تراکتور سراغ بازیکنانی رفت که رقم های نجومی امسال، شامل حال آنها نبود و جمعی معقول از نظر فنی و مالی را دور هم جمع کرد. کل خریدهای داخلی تراکتور در نقل و انتقالاتی پیش فصل به شرح زیر است:
آریا برزگر، پوریا آریاکیا، حجت حقوردی، رضا اسدی، رضا کاخساز، رضا یزداندوست، سجاد دانایی، محمدرضا عباسی، مرتضی خراسانی و مهدی هاشم نژاد/ البته باشگاه تراکتور هنوز جدایی خانزاده را رسما اعلام نکرده و او هنوز جزو خریدهای این تیم به شمار میرود.
از پاتو و بالوتلی تا دورگه برزیلی-ایتالیایی
هر سال چند نام جذاب در خیال بعضیها پرورش مییابند و در ادامه به شایعهای جذاب تبدیل میشوند. معمولا تیمهایی چون تراکتور که سابقه خرید ستارههای خارجی موفقی را داشته اند، بخشی از این داستان هستند. امسال هم چند نام بزرگ به تراکتور ربط داده شد. صحبت از بمب های بزرگ به میان آمد و نام هایی چون پاتو و بالوتلی را شنیدیم. از این بازیکنان به عنوان بمب های نقل و انتقالاتی تراکتور یاد می شد اما این باشگاه هفته گذشته گوستاوو واگنین را به عنوان بمب معرفی کرد! ریکاردو آلوز و صفا هادی دو خرید خارجی دیگر سرخ پوشان هستند. صفاوی به واسطه بازی برای تیم ملی عراق برای فوتبالدوستان ایرانی آشناست ولی دو خرید دیگر تراکتور خیلی شناخته شده نیستند و با توجه به آمار کلی این چند سال اخیرشان نمی توان با قطعیت در مورد عملکرد آنها قضاوت کرد. البته از تبریز خبر می رسد که این پایان کار نبوده و احتمال ترکیدن یک بمب نقل و انتقالاتی دیگر هم وجود دارد…
این تراکتور از لیگ چه میخواهد؟
تک نماینده تبریز در لیگ برتر، این فصل با سر و سامان دادن به وضعیت خود، دوباره میخواهد مدعی باشد اما برای رسیدن به این هدف، رقبای سرسختی را مقابل خود می بیند؛ رقبایی که امسال بیشتر شده اند و حسابی خود را تجهیز کردهاند. در حال حاضر استقلال، پرسپولیس، سپاهان، فولاد، گل گهر و مس رفسنجان تیم هایی هستند که شاید بتوان گفت جدیترین رقبای تراکتور برای رسیدن به هدف یاد شده به شمار می روند. تراکتورِ بردیف برای اینکه دوباره مدعی باشد قطعا کار سختی خواهد داشت. شاکله تیم تقریبا تغییر کرده ولی برگ برنده این است که تقریبا اکثر بازیکنان کارآمد تیم حفظ شده و جای خالی جدا شده ها نیز با نفرات بهتر پر شده است. این که تراکتور از لیگ امسال چه میخواهد، بستگی به سیاستهای خود باشگاه خواهد داشت ولی اگر این تیم را مدعی قهرمانی بدانیم، شاید یک فشار و انتظار بیجا از تیمی باشد که می خواهد دوباره از زمین بلند شده و به روزهای خوش قبل برگردد. با این وجود اما قطعا این تراکتور، خیلی بهتر و یکدستتر از تراکتورهای لیگ بیست و یکم و بیستم است.